Warsztaty odbędą się dnia 21.10.2021 (czwartek) w godzinach 17:00-20:00. Limit miejsc na każdym warsztacie to 25 osób.
LISTA WARSZTATÓW I LINKI DO REJESTRACJI:
1. Wywiad Historii Życia (Life Story Interview). Możliwości wykorzystania w praktyce badawczej i klinicznej.
Prowadzący: Mariusz Zięba (SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny)
https://forms.gle/5CDC7AR1rdc1ceqk8
Celem warsztatu będzie przedstawienie procedury Wywiadu Historii Życia (Life Story Interview) opracowanego przez Dana P. McAdamsa (1985, 2008) oraz przedyskutowanie możliwości jego wykorzystania w praktyce badawczej i klinicznej. Wywiad w tej procedurze, której główną część stanowi opowiadanie kilkunastu kluczowych wydarzeń (scen) z całego życia człowieka, wykorzystywany jest w badaniach naukowych prowadzonych w nurcie psychologii narracyjnej, ale może też być przydatny w diagnozie psychologicznej. Informacje o osobie badanej, które można uzyskać przeprowadzając taki wywiad, pozwalają lepiej poznać tożsamość człowieka ujmowaną jako historia życia, której jest bohaterem. Dla rozwoju tożsamości człowieka ważna jest jego zdolność do wyobrażenia sobie całego swojego życia jako spójnej sekwencji wydarzeń, wyjaśniających to, kim ta osoba jest obecnie i w jaki sposób taką się stała, a także kim może być w przyszłości (McAdams, 2021). Poszczególne wątki ujęte w historii życia są wyselekcjonowane ze wszystkich wspomnień tak, by stanowiły one możliwie jak najlepszą ilustrację tego wszystkiego, co stanowi sumę doświadczeń kształtujących i zmieniających człowieka będącego bohaterem tej historii. Do udziału w warsztacie zapraszam przede wszystkim badaczy zainteresowanych metodologią jakościową, ale także praktyków. W trakcie warsztatu przedstawiony i wspólnie przedyskutowany będzie sposób prowadzenia Wywiadu Historii Życia (WHŻ), a także wybrane możliwości analizy materiału uzyskanego dzięki jego zastosowaniu – zarówno w badaniach naukowych (gdzie celem może być wyodrębnienie pewnych właściwości narracji i ich związków z innymi zmiennymi psychologicznymi), jak i w diagnozie psychologicznej, kiedy to WHŻ może dostarczyć informacji pozwalających lepiej zrozumieć wpływ doświadczeń życiowych na rozwój tożsamości osoby.
2. Samouszkodzenia bez intencji samobójczej – czym są, czemu służą i jak pracować psychoterapeutycznie w obszarze autodestruktywności.
Prowadząca: Anna Kubiak (SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny)
https://forms.gle/6Xft5Bv1HDfSyZrE8
Jeszcze trzydzieści lat temu samouszkodzenia występowały głównie wśród osób przejawiających poważne emocjonalne zaburzenia, więźniów, pacjentów szpitali psychiatrycznych lub młodzieży przebywającej w ośrodkach wychowawczych. W latach 90-tych pojawiło się „nowe pokolenie” osób okaleczających się, które w odróżnieniu od wyżej wskazanych grup przejawiało mniej dysfunkcji w zakresie społecznym. Coraz więcej osób z doświadczeniem samouszkodzeń to były osoby bez większych problemów w szkole czy w pracy (Walsh, 2006). Obecnie coraz częściej samouszkodzenia spotykane są w ogólnej populacji: u młodych dorosłych i studentów, ale szczególnie u młodzieży.
Cele warsztatu: Warsztat rozpocznie się od wprowadzenia do zagadnienia tj. omówione zostaną kryteria różnicujące samouszkodzenia bez intencji samobójczej i inne formy autodestruktywności, przedstawiona będzie też charakterystyka motywów i funkcji samouszkodzeń, a także wybranych korelatów samouszkodzeń, których uwzględnienie w pracy terapeutycznej może być istotne. Głównym celem warsztatu będzie możliwość zapoznania się z różnymi sposobami w pracy z osobami dokonującymi samouszkodzeń, wynikającymi z wybranych nurtów terapeutycznych (głównie systemowego). Uczestniczki i uczestnicy warsztatu będą mieli też okazję zapoznać się również z interwencjami specyficznymi tylko dla zachowań samouszkadzających. Przyjrzymy się też temu, jak własne przekonania i odczucia terapeuty nt. okaleczania własnego ciała mogą wpływać na relację terapeutyczną i proces terapeutyczny.
Opis odbiorców warsztatu: Warsztat adresowany jest do psychologów i psychoterapeutów pracujących z osobami nastoletnimi i dorosłymi dokonującymi samouszkodzeń.
3. Praca z zaburzeniami sensomotorycznymi w psychoterapii psychodynamicznej – interdyscyplinarne podejście do leczenia zaburzeń osobowości.
Prowadzące: Katarzyna Poniatowska-Leszczyńska (Poznańska Pracownia Psychoterapii), Iwona Palicka (Centrum Stymulacji Rozwoju Dziecka w Poznaniu)
https://forms.gle/T4gaM7PoCyw2h28w7
Zaburzenia sensomotoryczne należą do tzw.miękkich zaburzeń/objawów neurologicznych (NSS) będących wskaźnikiem zaburzeń neurorozwojowych (manifestujących się w różnych obszarach takich jak rozwój ruchowy, rozwój mowy czy kontaktów społecznych) bądź też kandydatem na endofenotyp zaburzeń neuropsychiatrycznych. Warsztat poprzez pogłębione studium przypadku łączy miękkie zaburzenia neurologiczne z zaburzeniami procesów psychicznych, pokazuje jak zaburzenia sensoryczne (w tym przypadku nadreaktywność dotykowa i słuchowa) oraz niedojrzałość neuromotoryczna (przetrwałe odruchy pierwotne wg koncepcji INPP) mogą wpływać na zwiększenie częstotliwości wyrzutu kortyzolu i adrenaliny do krwi a tym samym utrzymywania się silnego lęku i poczucia zagrożenia u naszych pacjentów. Jaka może być zależność między rozwojową teorią psychoanalityczną a pierwotnymi odruchami fizjologicznymi, które nie uległy pełnemu wyhamowaniu w toku rozwoju? Między pozycją schizo-paranoidalną opisaną w 1935 r. przez Melanie Klein a odruchem Moro opisanym na początku XX wieku przez Ernsta Moro? Odnosząc się do przypadku pacjentki z głęboką patologią osobowości zachęca do dialogu nad profilaktyką rozwoju patologii osobowości, interdyscyplinarną diagnozą oraz leczeniem naszych pacjentów.
4. Psychoterapia CBT kiedyś i dziś: Trzecia Fala (ACT, DBT, ST, CT-R).
Prowadząca: Katarzyna Maruszewska (gabinet psychoterapeutyczny i superwizyjny)
https://forms.gle/iXkjukeDq2nY8wjR7
Wprowadzenie:
Warsztat ma na celu przedstawienie zmian zachodzących w psychoterapii poznawczo-behawioralnej na przestrzeni ostatnich lat, kiedy to założenia i metody CBT uległy znaczącej ewolucji. Na warsztacie zajmiemy się najnowszymi założeniami Trzeciej Fali CBT.
Uczestnik warsztatu pozna najważniejsze nurty trzeciej fali CBT, m.in. ACT, DBT, TS. Będzie potrafił rozróżnić te metody i wyodrębnić najistotniejsze ich elementy. Główną częścią warsztatu będzie omawianie, na materiale uczestników lub przykładach przygotowanych przez prowadzącą, zastosowania konkretnych technik terapeutycznych użytecznych w pracy psychologa bądź psychoterapeuty.
Cele warsztatu:
- Przedstawienie najnowszej wiedzy w zakresie zmian zachodzących w CBT
- Omówienie podstawowych założeń i charakterystyki nurtów Trzeciej Fali
- Zastosowanie i poznanie modułów treningu DBT
- Umiejętność wykorzystania mapy trybów w ramach Terapii Schematów w pracy z pacjentami z różnymi problemami psychologicznymi
- Rozwijanie praktycznego wykorzystania modelu CT-R (Recovery-Oriented Cognitive Therapy) w pomocy pacjentom
Odbiorcy:
Warsztat przeznaczony jest dla psychologów, terapeutów, lekarzy i studentów, zarówno stawiających swoje pierwsze kroki w obszarze Trzeciej Fali CBT, jak i tych już zaznajomionych z dziedziną, pragnących uporządkować swoją wiedzę.
5. Zawiść w procesie terapeutycznym.
Prowadzący: Jarosław Kania (Świętokrzyskie Centrum Profilaktyki i Edukacji w Kielcach), Krzysztof Gąsior (Katedra Psychologii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego)
https://forms.gle/Bqp5DLuebzLWucit5
Analiza zawiści jest szczególnie akcentowana w psychoanalizie Kleinowskiej. Analitykowi wyjaśnia niektóre zachowania pacjenta oraz formy oporu, z którymi spotyka się w praktyce psychoterapeutycznej. Zrozumienie gry zawiści może być przyczynkiem do własnego rozwoju osobistego terapeuty. Z kolei dla pacjenta zarówno niedostrzeganie, jak i uznanie własnej zawiści bywa źródłem cierpienia, ale przepracowane z wrażliwym i nieoceniającym srogo z pozycji patologicznego superego terapeutą/analitykiem, może być jednym z kluczowych momentów w psychoterapii. Celem warsztatu jest pogłębienie rozumienia zawiści, odróżnienie zawiści od zazdrości, refleksja nad zależnością pomiędzy zawiścią i wdzięcznością a poczuciem własnej wartości oraz zdolnością do reparacji. Warsztat skierowany jest do praktykujących terapeutów, jak również osób zainteresowanych własnym rozwojem.
6. Wprowadzenie do diagnozy psychologicznej alienacji rodzicielskiej - podstawy naukowe i modele diagnostyczne (Pięcioczynnikowy Model Diagnostyczny).
Prowadząca: Agnieszka Felińska (Zespół Edukacyjny nr 9 W Zielonej Górze)
https://forms.gle/SzL6f7ZTjEnZm2Pi8
Zjawisko alienacji rodzicielskiej, choć od dekad powszechne na całym świecie i niestety coraz bardziej także w Polsce, wciąż otoczone jest wieloma mitami, kontrowersjami i niezrozumieniem, które wynikają m.in. z braku dostępu do najnowszych badań naukowych o rygorystycznej metodologii badawczej oraz do osiągnięć i rozwiązań wypracowanych przez lata w wiodących ośrodkach badawczych i klinikach specjalizujących się w pracy z alienowanymi dziećmi i ich rodzicami. W ramach warsztatu uczestnicy zapoznają się z aktualnym podejściem naukowym do zjawiska alienacji rodzicielskiej przyjmowanym szeroko na świecie (z odniesieniem do klasyfikacji DSM-5) oraz modelami diagnozowania alienowanego dziecka przez psychologów na potrzeby kliniczne, terapeutyczne oraz sądowe. Szczegółowo przedstawiony zostanie zwłaszcza Pięcioczynnikowy Model Diagnostyczny Amy Baker (FFM, Five-Factor Model, 2014) jako jeden z lepszych modeli opartych na dowodach (evidence based) dot. diagnozowania alienacji rodzicielskiej. Zasygnalizowane zostaną też efektywne vs. przeciwwskazane metody terapeutyczne w celu przepracowania dziecięcej traumy relacyjnej.
7. Rola psychologa klinicznego w różnych rodzajach orzecznictwa.
Prowadzący: Leonard Szafraniec (Poradnia Psychologiczna Szpitala Klinicznego im. WAM CSW w Łodzi)
https://forms.gle/wXrdpom3ysYrWuw29
Przedstawienie swoich doświadczeń w wielu dziedzinach aktywności orzeczniczej psychologa klinicznego. Porównanie orzekania osób z założenia zdrowych (komisje wojskowe, badania osób ubiegających się o pozwolenie na broń, pracowników ochrony, sędziów, kuratorów sądowych, kierowców itp.) oraz osób z różnorodnymi zaburzeniami psychicznymi i chorobami somatycznymi (biegły sądowy, orzecznik w wojewódzkim zespole ds. orzekania o niepełnosprawności, orzecznik ZUS). Refleksje wynikające z pracy własnej oraz analizy licznych opinii innych psychologów, które znajdują się w dokumentacji dostępnej w czasie orzekania i prowadzonych kontroli. Podkreślenie znaczenia opinii psychologicznych opracowywanych w różnych miejscach pracy psychologów, które wykorzystywane są do celów postępowaniach orzeczniczych. Próba określenia koniecznych kompetencji do pełnienia funkcji orzecznika w różnych dziedzinach tej aktywności.
8. Psychologiczne wsparcie dla rodzin i bliskich osób chorych przewlekle na różnych etapach leczenia - na przykładzie pacjentów leczonych onkologicznie.
Prowadząca: Justyna Kędziora-Antkowiak (Wielkopolskie Centrum Onkologii, Pracownia Psychologii Klinicznej)
https://forms.gle/q2To3shrRw7pEYr99
W świetle wielu doniesień z literatury przedmiotu oraz praktyki klinicznej, na temat skutecznego wspierania pacjentów chorujących przewlekle, wciąż niedoceniony wydaje się temat wsparcia wobec osób bliskich dla chorego. Choroba przewlekła zmienia nie tylko sposób funkcjonowania jednostki, ale też wielu systemów, w jakich ona funkcjonuje; zmienia jakość relacji i wpływa na dystans między członkami rodziny, a także rodziną i systemami zewnętrznymi. Na pierwszym miejscu stawia potrzeby i możliwości osób leczonych – co nierzadko powoduje trudności w zakresie szeroko rozumianego zdrowia psychicznego i dostępu do wsparcia osób bliskich. Naraża je tym samym na zespół zmęczenia współczuciem. Zarówno wsparcie udzielane pacjentom, jak i ich rodzinom i bliskim, ma specyficzny charakter związany z momentem postawienia diagnozy, etapem leczenia i znajomością rokowań.
Celem warsztatu jest zwrócenie uwagi na specyfikę wsparcia dla osób, które przez swoją rolę w systemie rodzinnym - obciążonym obecnością choroby przewlekłej z jednej strony, i brakiem przygotowania do pełnienia tej roli z drugiej, są narażone na trudności w zakresie zdrowia psychicznego, jednocześnie mając ograniczone możliwości korzystania ze wsparcia.
Propozycja warsztatu skierowana jest w głównej mierze do osób, zajmujących się pomaganiem profesjonalnie. Osoby pełniące aktualnie rolę systemu wsparcia wobec osoby z rozpoznaniem choroby przewlekłej, proszone są o powstrzymanie się przed udziałem w warsztacie, ze względu na ryzyko doświadczenia silnych emocji, utrudniających wzięcie w nim aktywnego udziału.
9. Nowe narzędzia do badań w psychotraumatologii.
Prowadzący: Krzysztof Gąsior (Katedra Psychologii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego)
https://forms.gle/mrqp5Yeh2Lspovv98
Cel: prezentacja i szkolenie w zakresie posługiwania się kwestionariuszami do badania traum i stresu pourazowego
Opis warsztatu: Warsztat obejmuje przedstawienie nowych narzędzi odnoszących się do badań nad stresem traumatycznym. The International Trauma Consortium (ITC) jest platformą służącą współpracy naukowców i klinicystów w dziedzinie psychotraumatologii.
Dzięki współpracy z nimi zaprezentowane zostaną następujące narzędzia:
10. Spotkanie z lękiem egzystencjalnym - zastosowanie logoterapii V.E. Frankla.
Prowadzący: Piotr Szczukiewicz (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, NZOZ Viamed Lublin)
https://forms.gle/jM9XHnyo9XU2Mzt39
W trakcie pracy terapeutycznej pacjenci mogą mieć trudności w omawianiu niektórych obszarów życia psychicznego. Jednym z takich obszarów jest kwestia śmierci, umierania oraz uczuć, które przy tych zagadnieniach się pojawiają. Ma to związek między innymi z lękiem egzystencjalnym jaki towarzyszy człowiekowi np., gdy uświadamia sobie własną przemijalność. Ten rodzaj doświadczenia można jednak wykorzystać terapeutycznie. Dobrego przykładu dostarcza tu logoterapia V. E. Frankla.
Celem warsztatu jest dostarczenie pojęć teoretycznych i doświadczenia osobistego pozwalającego na rozpoznanie lęku egzystencjalnego oraz ukazanie możliwości wykorzystania go w praktyce.
Warsztat jest zaadresowany do wszystkich zainteresowanych psychologią egzystencjalną i jej zastosowaniami, a także do osób zajmujących się udzielaniem pomocy (psychologów, psychoterapeutów, lekarzy, pracowników socjalnych itp.).
11. Spotkanie Dafne i Edypa - seksuologia a psychoterapia psychoanalityczna.
Prowadzące: Izabela Turbaczewska-Brakoniecka (Ośrodek Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej ROZMOWA w Poznaniu), Iwona Jóźwiak (Instytut Studiów Psychoanalitycznych im. Hanny Segal, Distriktspsykiatrisk Senter w Aal w Norwegii)
https://forms.gle/bTGiYwwmjC5cSW9T6
Spotkanie ma charakter bardziej dyskusyjny niż typowo warsztatowy. Składa się z trzech części, których głównym tematem są poszukiwania związków między współczesną seksuologią i psychoanalizą. W pierwszej części Izabela Turbaczewska-Brakoniecka przedstawi swoje przemyślenia na temat kompleksu Dafne, zespołu Havelock- Ellisa i panseksualizm, czyli poruszy ważne problemy seksuologiczne pojawiające się w psychoanalitycznej psychoterapii indywidualnej i par. W drugiej, Iwona Jóźwiak zaprezentuje przypadek z praktyki klinicznej pacjentki wykorzystanej seksualnie, koncentrując się na pokazaniu konsekwencji doświadczonej traumy dla dynamiki zjawisk pozytywnych i negatywnych w relacji terapeutycznej. Szczególną uwagę poświęci omówieniu wpływu tych zjawisk na siłę przymierza terapeutycznego. W jaki sposób przymierze terapeutyczne staje się bazą do uwewnętrznienia dobrze współpracującej pary i w jaki sposób może być to pomocne w dokonywaniu napraw intrapsychicznych reprezentacji zniszczonych traumatycznymi przeżyciami? Jak świadomość i wiedza o tych zjawiskach może być pomocna w budowaniu intymnych relacji?
Na koniec zaprosimy Państwa do wspólnej dyskusji nad poruszonymi zagadnieniami z jednej strony różnic i rozłamów między seksuologią i psychoterapią psychoanalityczną, z drugiej wzajemnych inspiracji pochodzących z badań i obserwacji klinicznych w obu obszarach. Mamy nadzieje, że dyskusja i wymiana między nami przyniesie korzyści w lepszym rozumieniu tego, co dzieje się w relacji terapeutycznej w przebiegu psychoterapii.
12. Tajemnice traumy. Psychotraumatologia a transplantologia.
Prowadząca: Jolanta Zboińska (Fundacja Pomorskie Centrum Psychotraumatologii)
https://forms.gle/aTwXKMkp9m9HrGuj8
Celem warsztatu będzie rzucenie pewnego światła na zjawiska nie do końca jeszcze poznane i opisane jakim jest wpływ traumy na umysł i ciało oraz specyfika pamięci posttraumatycznej. Chciałabym przedstawić sposób rozumienia przetwarzania traumy oraz wynikające zeń funkcje służące przetrwaniu. W dalszej kolejności chciałabym wspólnie z uczestnikami omówić kwestię w jaki sposób te zjawiska łączą się z symptomatyką obserwowaną u niektórych osób poddanych zabiegom związanym z transplantacją organów.
Warsztat będzie się składał z części wykładowej, prezentacji przypadku klinicznego i dyskusji w grupie.
